Romani i priče
Svetska književnost
Sabrana dela
Rečnici
Poezija
Književnost za mlade
Istorija, memoari i biografije
Filozofija
Eseji
Džepna knjiga
Dodajte neki proizvod u korpu da biste nastavili kupovinu.
Aleksandar Voazar (roden 1930), švajcarski književni stvaralac francuskog jezickog utemeljenja, objavio je preko trideset knjiga poezije i proze. Voazarovo delo krasi ne samo duhovitost i emotivna istancanost, vec i izraženo rodoljublje. Jedan je od retkih pisaca na Zapadu koji je svoju poeziju kazivao pred destinama slušalaca na prepunim stadionima. Nosilac je mnogih znacajnih književnih priznanja, od cega dve Šilerove nagrade.
Niko kao Rembo nije tako ubedljivo i do kraja dokazao da je poezija kvintesencija života i da je autentični život ujedno najviša i najuzbudljivija poezija.
Remboova vera da će se pomoću poetskih sposobnosti otrgnuti iz vlasti zakona i ograničenja ovozemaljske sudbine i tako ostvariti neku vrstu božanske egzistencije nije se obistinila za njegovog kratkog života koji je okončan u znaku gorčine i razočaranja, ali je on zato postao pravi bog i mesija u očima velikog dela književnog potomstva.
„Svi su pevali rukopisom, a Okudžava grlom.
Nije se odvajao od duše i gitare.
Ako duša ima glas, to je glas Okudžave. Verovao se. Sve je ispevao što je imao u duši.
Teško da je bilo onih koji su ga čuli, a da čutim nisu bili oduševljeni.
Njegove prve pesme imale su onu vedrinu koju imaju zaljubljeni maturanti.
Presnimavanjem kaseta sa njegovim pesmama, ako se do njih i dođe, počela je piraterija za svoju dušu.
Bio je sasvim običan dok ne zapeva.
Pevao je o svemu običnom koje je postajalo čudesno.“
Iz predgovora „O Okudžavi i generaciji – zapis zanesenjaka“ Milovana Vitezovića
„Ogledalo“ – stihovi Bulata Okudžave, dvojezično izdanje. Izbor, prevod s ruskog i pogovor: Mihailo B. Đaković. Predgovor: Milovan Vitezović.
Kraj X – početak XXI veka knjiga III Sredina XX – poč. XXI veka (neomodernizam, neoavangarda, postmodernizam i nova traganja)
Knjiga treća: lirika najnovijeg doba, stvarana od sredine XX do početka XXI veka na stazama izlaženja iz okvira socrealističkog ukalupljivanja tematskog plana i poetike, destrukcije oficijelne poezije, ali i lirika nastojanja da se, nadovezivanjem na prethodno nasilno prekidanje njenih značajnih tokova, vaspostavi jedinstvo emocije i svesti (kantautorska poezija; neomodernizam, neoavangarda, postmodernizam; lirika religiozno-duhovnog toka ruske poezije, i dr.).
Izbor je napravljen u želji da se iz njega može ostvariti uvid u rusku poeziju na svim etapama njenog istorijskog razvoja, ali i da se može steći slika o umetničkoj vrednosti dela ruskih pesnika obuhvaćenih ovom antologijom.